امنیت شبکه از شبکه و داده های شما در برابر نفوذ و سایر تهدیدات محافظت می کند. این یک موضوع گسترده است که راه‌حل‌ها و فرآیندهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری را توصیف می‌کند که می‌تواند از استفاده و دسترسی شبکه محافظت کند و تهدیدات یک شبکه شرکتی را کاهش دهد.
امنیت شبکه شامل کنترل دسترسی، نرم افزار آنتی ویروس، امنیت برنامه، تجزیه و تحلیل شبکه، راه حل های امنیتی خاص برای نقاط پایانی، شبکه های محلی (LAN)، شبکه های گسترده (WAN) و شبکه های بی سیم، فایروال ها، رمزگذاری VPN و ... است.
به طور سنتی تصور می شد که امنیت برنامه یک زمینه جداگانه است - و به اقدامات امنیتی اشاره دارد که برای جلوگیری از سرقت یا ربوده شدن داده ها و کد برنامه طراحی شده است. با این حال، سازمان‌های مدرن متوجه شده‌اند که امنیت برنامه‌ها از امنیت شبکه جدایی‌ناپذیر است و باید رویکردی جامع برای ایمن‌سازی شبکه‌ها و برنامه‌های کاربردی درون آنها داشته باشند.
برای مشاوره رایگان در زمینه امنیت شبکه و نرم‌افزارهای سازمانی خود با شماره 02122852040 داخلی 125 تماس بگیرید.
جرایم سایبری و تهدیدات پیش روی شبکه های مدرن
قبل از اینکه ارتباط آن با برنامه ها را بفهمیم، بیایید تهدیدهای اساسی که شبکه های مدرن با آن مواجه هستند را مرور کنیم.
حملات سایبری هر گونه فعالیت مجرمانه شامل رایانه ها، شبکه ها و دستگاه های دیجیتال یا الکترونیکی است. انگیزه های پشت جرایم سایبری ممکن است از منافع شخصی یا مالی گرفته تا تمایل به مختل کردن یا آسیب رساندن به سیستم های رایانه ای متغیر باشد. برخی از مهاجمان از رایانه‌ها و شبکه‌ها برای انتشار بدافزار، اطلاعات غیرقانونی یا سایر مطالب غیرقانونی استفاده می‌کنند. بسیاری از حملات سایبری قادر به نفوذ به محیط های شبکه و حتی گسترش به کل شبکه هستند.
در حالی که مجرمان سایبری اغلب از بدافزار و سایر فناوری های مخرب برای فعالیت های خود استفاده می کنند، مهندسی اجتماعی یک عنصر کلیدی در اکثر عملیات جرایم سایبری است. دو مثال رایج از مهندسی اجتماعی، ایمیل‌های فیشینگ و ایمیل‌های تجاری (BEC) هستند که در آن مهاجمان به عنوان صاحبان کسب‌وکار ظاهر می‌شوند و کارمندان را متقاعد می‌کنند که قبض‌های تقلبی را بپردازند.
یکی دیگر از انواع رایج حملات علیه شبکه ها، ممانعت از سرویس توزیع شده (DDoS) است. این حمله با هدف خاموش کردن سیستم ها و شبکه ها، سیستم ها را با ترافیک جعلی سرریز می کند. این عمل توانایی شبکه برای پاسخگویی به درخواست های اتصال با استفاده از پروتکل های ارتباطی اختصاصی برای شبکه را تحت تأثیر قرار می دهد.
چرا امنیت برنامه برای امنیت شبکه حیاتی است؟
امنیت برنامه شامل اقدامات امنیتی است که برای جلوگیری از دزدیده شدن یا ربوده شدن داده ها و کد برنامه طراحی شده است. این موضوع مربوط به در نظر گرفتن ملاحظات امنیتی است که در طول توسعه و طراحی برنامه‌ها و سیستم‌ها و روش‌های ایمن سازی برنامه‌ها پس از استقرار ایجاد می‌شوند.
نکته مهمی که باید متوجه شد این است که هر برنامه کاربردی در یک شبکه یک نقطه ورود بالقوه به آن شبکه است. اکثر برنامه های مدرن مبتنی بر وب هستند یا نوعی دسترسی از راه دور را، معمولاً از طریق VPN، امکان پذیر می کنند. به محض اینکه کاربر بتواند از راه دور به یک برنامه متصل شود، مهاجمان می توانند همین کار را انجام دهند و کنترل های امنیتی شبکه را دور بزنند.
با افزایش سریع تعداد برنامه های توسعه یافته، مستقر، استفاده شده و به روز شده - سطح حمله شبکه با همان سرعت رشد می کند. در مجموع یک آسیب‌پذیری امنیتی در یک برنامه عمومی، یک نقطه ورود به کل شبکه است.
انواع کنترل های امنیتی برنامه
امنیت برنامه ممکن است شامل سخت افزار، نرم افزار و رویه هایی باشد که برای شناسایی یا به حداقل رساندن نقض های امنیتی در برابر برنامه ها استفاده می شود. مثلا:
- روتری که از دیدن آدرس IP رایانه شما در اینترنت توسط دیگران جلوگیری می کند، یک کنترل امنیتی برنامه مبتنی بر سخت افزار است.
- اقدامات امنیتی در سطح برنامه را می توان در لایه نرم افزار قرار داد. برای مثال فایروال برنامه‌ای است که دقیقا مشخص می کند کدام فعالیت ها در یک برنامه کاربردی حیاتی تجاری مجاز و ممنوع هستند.
- برنامه ها ممکن است شامل روال های امنیتی یا پروتکل های آزمایش دوره ای به عنوان بخشی از طراحی خود باشند.
برای راه‌اندازی، اجرا و پشتیبانی شبکه خود با شماره 02122852040 داخلی 125 تماس حاصل فرمایید
چهار نوع اصلی کنترل امنیتی برنامه وجود دارد:
- کنترل‌های آزمایشی - به شناسایی و حذف نقاط ضعف و آسیب‌پذیری در فرآیند توسعه برنامه کمک می‌کند.
- کنترل های دسترسی - از دسترسی غیرمجاز به برنامه ها جلوگیری کنید. این کار به جلوگیری از ربودن حساب های کاربری تأیید شده یا اعطای دسترسی غیرمجاز به داده های محدود شده کمک می کند.
- کنترل‌های مجوز - توسط یک کاربر یا برنامه برای احراز هویت اینکه چه کسی یا چه چیزی می‌تواند به منابع برنامه دسترسی داشته باشد استفاده می‌شود.
- کنترل های رمزنگاری - برای رمزگذاری و رمزگشایی داده های حساس استفاده می شود. کنترل های رمزنگاری را می توان در چندین لایه شبکه پیاده سازی کرد. به عنوان مثال، یک برنامه کاربردی می تواند ورودی ها و خروجی های کاربر را به تنهایی و بدون اجزای اضافی رمزگذاری کند. از طرف دیگر، برنامه‌ها می‌توانند به کنترل‌های رمزگذاری ارائه شده توسط اجزای خارجی یا پروتکل‌های لایه شبکه، مانند IP Security (IPsec)، برای رمزگذاری ترافیکی که ارسال یا دریافت می‌کنند، تکیه کنند.
ابزارهای رایج امنیتی برنامه
در یک سازمان بزرگ، امنیت برنامه ها بدون استفاده از ابزارهای خودکار امکان پذیر نیست. در اینجا برخی از ابزارهایی که معمولاً برای شناسایی آسیب‌پذیری‌ها و خطرات در برنامه‌ها و اصلاح آنها استفاده می‌شوند، آورده شده است.
تجزیه و تحلیل ترکیب نرم افزار
برنامه های نرم افزاری امروزی به شدت به اجزای منبع باز متکی هستند. تجزیه و تحلیل پورتفولیو نرم افزار (SCA) فرآیندی است که ارزیابی نرم افزار منبع باز را برای مدیریت ریسک، امنیت و انطباق با مجوز به صورت خودکار انجام می دهد. SCA به توسعه دهندگان کمک می کند تا اطمینان حاصل کنند که مؤلفه های منبع باز که در برنامه های خود گنجانده اند، با استانداردهای امنیتی اولیه مطابقت دارند و هیچ خطری برای سازمان آنها ندارند.
ابزارهای تجزیه و تحلیل پیکربندی نرم‌افزار می‌توانند خطرات و آسیب‌پذیری‌های امنیتی منبع باز را در مؤلفه‌های شخص ثالث شناسایی کنند و همچنین اطلاعات مجوز و آسیب‌پذیری را برای هر مؤلفه ارائه دهند. ابزارهای پیچیده تر می توانند کل فرآیند انتخاب منبع باز، تأیید و ردیابی را به طور خودکار انجام دهند و در زمان با ارزش توسعه دهندگان صرفه جویی کنند و دقت را به طور قابل توجهی بهبود بخشند. ابزارهای SCA به طور فزاینده ای به بخشی جدایی ناپذیر از پورتفولیوی امنیتی برنامه تبدیل می شوند.
ابزارهای تست امنیت برنامه
تست امنیت برنامه فرآیندی است که با شناسایی آسیب‌پذیری کد منبع و آسیب‌پذیری‌های امنیتی، یک برنامه کاربردی را در برابر تهدیدات امنیتی مقاوم‌تر می‌کند.
توسعه دهندگان از سه نوع اصلی تکنیک های تست برای شناسایی آسیب پذیری های امنیتی قبل از انتشار نرم افزار استفاده می کنند:
- تست امنیت برنامه استاتیک (SAST): باگ های رایج را قبل از کامپایل برنامه تولید شده پیدا می کند. تیم های توسعه می توانند از چندین ابزار SAST برای پشتیبانی از زبان های مختلف و پلتفرم های توسعه استفاده کنند.
- تست امنیت برنامه پویا (DAST): برنامه های تولید شده در حال اجرا را بررسی می‌کند و مسائل مربوط به پیکربندی، مدیریت خطا، ورودی و خروجی برنامه و موارد دیگر را شناسایی می‌کند. SAST و DAST اغلب با هم استفاده می شوند.
- تست امنیت برنامه‌های تعاملی (IAST): فناوری‌های SAST و DAST را برای فعال کردن آزمایش ترکیبی در طول چرخه عمر توسعه ترکیب می‌کند.
فایروال برنامه های کاربردی وب (WAF)
یک فایروال برنامه وب (WAF) بسته ها را هنگام حرکت به وب سایت یا برنامه تحت وب نظارت، فیلتر و مسدود می کند. WAF های مبتنی بر وب، میزبان یا مبتنی بر cloud معمولاً در مقابل یک یا چند وب سایت یا برنامه از طریق یک پروکسی معکوس مستقر می شوند.
فایروال برنامه وب یک کنترل امنیتی رایج است که مشاغل برای محافظت از سیستم های وب خود در برابر حملات روز صفر، آلودگی بدافزارها، جعل و سایر تهدیدها و آسیب پذیری های شناخته شده و ناشناخته استفاده می کنند. تشخیص سفارشی به WAF ها اجازه می دهد تا برخی از خطرناک ترین آسیب پذیری های امنیتی برنامه های وب را شناسایی و بلافاصله مسدود کنند.
ابزارهای امنیتی نقطه پایانی
امنیت نقطه پایانی عمل محافظت از نقاط پایانی دستگاه کاربر نهایی (مانند رایانه‌های رومیزی، لپ‌تاپ، و دستگاه‌های تلفن همراه) در برابر عوامل یا فعالیت‌های مخرب است. سیستم‌های امنیتی نقطه پایانی از این نقاط پایانی در برابر تهدیدات امنیت سایبری در شبکه یا ابر محافظت می‌کنند. امنیت نقطه پایانی از نرم‌افزار آنتی‌ویروس سنتی برای ارائه حفاظت جامع در برابر بدافزارهای پیشرفته و تهدیدات روز صفر تکامل یافته است.
نتیجه‌گیری
در این مقاله، اهمیت امنیت برنامه ها را در زمینه گسترده تر امنیت شبکه بیان کردیم. کنترل‌های امنیتی رایج برنامه‌ها را بررسی کرده و ابزارهای خودکار را پوشش دادیم که می‌توانند به شما در قفل کردن و ایمن کردن برنامه‌ها کمک کنند:
- تجزیه و تحلیل ترکیب نرم افزار، که اجزای نا امن را در یک برنامه نرم افزاری شناسایی می کند.
- تست امنیت برنامه، که آزمایش خودکار کد منبع برنامه و پیکربندی آسیب‌پذیری‌ها را ممکن می‌سازد.
- فایروال برنامه کاربردی وب (WAF)، که محافظت بلادرنگ در برابر ترافیک برنامه های مخرب را ارائه می دهد.
- ابزارهای امنیتی نقطه پایانی، که شامل امنیت چند لایه برای سرور میزبان برنامه و کلاینت هایی است که برای دسترسی به آن استفاده می شود.
امیدواریم که این مقاله برای بهبود امنیت برنامه و ایجاد یک استراتژی امنیت شبکه جامع تر مفید باشد.